کـــور بــاش بانـــو...
نـگاه کـه مـی کنـی، مـی گوینــد: نـخ داد!
عـبوس بــاش بانــــو...
لبــخند کـه مـیزنـی، مـی گـوینــد: پـا داد!
لال بــاش بانــــو...
... حـرف کـه مـی زنـی، مـی گوینــد: جـلوه فـروخـت!
شـاید دسـت از سـرمان بردارنـد...
شـــــاید !!!
چه شیرین است
طعم ِ آغوش ِ گرم تو
چشمانم را میبندم و فقط صدای قلب تو
" خدایا " ...!!!
" آسمانت " چه مزه ایست؟؟؟
من که فقط زمین خورده ام...!!!
کاش به جای چشمانت دلت همرنگ دریا بود...!
دوست دارم از تو نوشتن را
عاشق آن لحظه ام که با نوشتن نامت
ذوقی کودکانه وجودم را فرا میگیرد
همچون کودکی که خاطرات شیرین
کودکیش را مرور میکند
تو را لحظه به لحظه در خود مرور میکنم
میخواهم با همان دستخط کودکیم
برایت از عشق بنویسم
عشقی بی پایان
...
دوستت دارم
همچون احساس یک کودک ،پاکه پاک
بدور از هر ریا و فریبی
...
ای دلیل لبخندهای گاه و بیگاهم
ای ساده ترین احساس من
عاشقانه دوستت دارم
حال این روزهای مرا چه کسی می فهمد؟!
چه کسی می داند؟!
چه کسی می داند چه درد بزرگیست؟؟؟
خرد شدن در زیر پاهای عشق!!!
عشقی که روزی دلیل گام های استوارم بود!!!
چه کسی می داند حال گام های سست و لرزان مرا؟؟؟
چه کسی می فهمد...
حال شب های مرا...
شب هایی که بوی تن مرگ را می دهد...
مرگی که نمی دانم کی فرا خواهد رسید!!!
مرگی که نمی دانم آغاز است یا پایان...!
چه کسی می داند...
روزهایم همرنگ شب هایم است!!!
سرد...سیاه...طاقت فرسا!
...
کاش من هم بیگانه بودم با این احساس ها!
کاش بال دل را می شکستم تا نهایت اوجش شکستن دل نبود!
چه کسی می داند...می فهمد...
مردن در حین زنده بودن را...
سلام سلام دوستای خوبم امیدوارم همگی سال خوبی پیش رو داشته باشید.
سالی پر از شادی و موفقیت.
دوستتون دارم عید همگی مبارک
خـدایــــــــا…
به بارانت بگو این هوای عاشقــانه اش را به رخ من نکشد…
وگرنــــه …!!!
به رخــش می کشـم تمام عـشقــــــم را…
راهی برای رفتن
نفسی برای بریدن
كوله بارم بر دوش
مسافر میشوم گاهی...
عشقی برای خواندن
بغضی برای شكفتن
خاطراتم در دست
بازیچه میشوم گاهی...
نگاهی در راه
اعتمادی پرپر
پاهایم خسته
هوایی میشوم گاهی...
فكرهای كوتاه
صبری طولانی
صدایی در باد
زمستان میشوم گاهی...
روزهای رفته
ماه های مانده
تقویم ام بی تاب
دلم تنگ میشود گاهی...
جای پایی سرد
رد پایی گنگ
در این سایه ی تنهایی
چه بی رنگ میشوم گاهی...
رفتن بهانه نمی خواهد...!
بهانه های ماندن که تمام شود کافیست!!!
چند قدم تو واگن قدم زد و یه جا انتخاب کرد و نشست. روبروش یه زن میانسال و یه دختر جوان
نشسته بودن که...
واااای باور کردنی نبود! یعنی خودش بود؟؟؟
خاطرات صاعقه وار به مغز پسر برخورد می کرد. طوفان توی ذهنش بپا شد. خود خودش بود.
همون که ادعا می کرد " من بدون تو میمیرم " الان روبروش نشسته بود و اینطوری نگاهش می کرد؟
توی دلش تبسمی به قصد انکار زد و فکر کرد " میبینم که هنوز زنده ای، پس دروغ میگفتی،
همه ی شما دخترها همین هستید... "
2 سال گذشته بود و شاید بیشتر ،یادش نمی آمد، اصلا برایش مهم نبود.
آرایش و لباسش نسبت به اون زمان ها یه پرده ساده تر شده بود و البته به انضمام چهره اش
که حقیقتا می خورد بشتر از این ها شکسته شده باشه.
چند بار سعی کرد نگاهش رو بدزده ، چند بار سعی کرد دزدکی و زیر چشمی نگاهش کنه، اما
گریزی نبود انگار دختر فقط زل زده بود بهش، سرد سرد ، اینقدر سرد که از نگاهش صد افسوس
پرتاب می شد.
کاش دهن باز می کرد و یه بد و بیراهی می گفت اما اینقدر مرده و سنگین نگاهش نمی کرد.
ظاهرا مقصد رسیدنی نبود. تصمیم گرفت یه ایستگاه زودتر پیاده بشه و فوقش چند دقیقه پیاده
رویی کنه
ولی در عوض ودتر از زیر بار این نگاه سرد فرار کنه.
همن که می خواست از جاش بلند بشه تصمییم گرفت برای آخرین بار و بی بهانه مثل خود دختر
بهش زل بزنه...
زن میانسال همراهش لبخند تلخی زد و گفت: زیاد خودتو خسته نکن 4 ساله نابینا شده از بس
گریه کرد!
پیاده شد.
مترو رفت...!!!
گفته بودی که ما به درد هم نمیخوریم !!!!
اما هرگز نفهمیدی ............
من تو را برای درد هایم نمی خواستم!!!!
